AMERİKA'DA HAVALI SİLAH KÜLTÜRÜ

Sevgili Arkadaşlar

Bu başlık altında Amerikan kültüründe Havalı Silah kullanımı ile ilgili fotoğraf ve video görüntülerine yer verelim istedim,bu güne kadar maalesef bir takım yasaklar abartılmış ve dünyada neler olduğu hakkında bile haber yapmamız kısıtlanmıştı,

Oysa artık AirGunTürk.com forumumuz sayesinde bu görsellikleri ve haberleri buradan takip edebilecek,tartışabileceğiz,burada unutulmaması gereken konu,Ülkemizde Havalı silah ile av yapmanın Hattâ en ufak bir canlıyı yaralamanın bile yasak olduğudur,bu yüzden sizlerden istirhamım sadece Ülkemiz dışından haberlere ve görüntülere yer verip ve sadece Forumumuzun bu bölümünde kalmasını sağlamanızdır.

Bu bölüm dışında ve yasalardan haberi olmayanlarımızı uyararak,forumumuzda kendi silahları ile yada bir başka arkadaşının yaptığı hatalara burada yer vermeyelim.

Ve dolayısı ile Habere ve bilgiye ulaşma özgürlüğümüz kısıtlanmamış olsun.

[Resim Engellendi: http://img212.imageshack.us/img212/50/18450993gp2.th.jpg] [Resim Engellendi: http://img223.imageshack.us/img223/9366/15882053ut3.th.jpg]

Silah, sorunları çözmez
ABD'de bireysel silahsızlanma hareketinin öncülerinden Richard Aborn

Türkiye'de bireysel silahsızlanmayı sağlamak amacıyla 1995'ten beri çalışan Umut Vakfı tarafından düzenlenen "Bireysel Silahsızlanmada Medyanın Rolü" toplantısına katılan Amerikalı hukukçu Richard Aborn, bu konuda kendi ülkesindeki öncülerden. Aborn, New York'ta savcı yardımcılığı ve "Silahlı Şiddeti Önleme Merkezi"nin başkanlığını yaptı. 1981'de ABD başkanı Ronald Reagan'a yönelik suikast girişiminde yaralanan basın sözcüsü James Brady'nin, ABD'de tabanca tüfek gibi küçük silahların denetimini öngören bir yasa çıkartma kampanyasında etkin rol üstlendi. Aborn, 1986'da başlattıkları girişimin ancak 8 yıl sonra yasaya dönüşüp 1994'ta yürürlüğe girdiğini söylüyor. "Silah Denetimi Yasası" sayesinde üç yılda 173 bin sabıkalının silah satın almasının engellendiğini ekliyor. Kendisine, "silah sever bir toplum" olarak tanınan Amerika'da bir silah denetim yasasının ne ölçüde "gerçekçi" olduğunu sorduk.

- ABD Anayasası, Amerikan vatandaşlarının silah sahibi olmasını bir "hak" olarak tanımlar. Bireysel silahsızlanmaya karşı olan Silah Lobisi, yürüttüğünüz kampanyaya da karşı çıkmıştı. Anayasa'yı gerekçe gösterdi değil mi?
Amerikan birliğini kuran 13 koloni aslında birer bağımsız devletti. Hepsinin kendi ordusu vardı. Hepsinde halka silah sahibi olma hakkı tanınmıştı. Bu koloniler bir federasyon çatısı altında toplanmaya karar verince, bu hak, ABD Anayasası'na da girdi.
- İkinci Madde, herkesin silah sahibi olma hakkı için ne diyor?
Maddede, "İyi denetlenen bir milis kuvveti, özgür bir devletin güvenliği için gereklidir, bu nedenle halkın kendi silahına sahip olma hakkı elinden alınamaz" denilir. İyi denetlenen bir milis kuvvetinden amaç, ordu demekti. Madde, her eyalete şu güvenceyi veriyordu: Merkezi hükümet, sizin ordunuzu elininizden almayacaktır. Ama 19. yüzyılın ortasındaki İç Savaş'tan sonra ordu kavramı değişti. Eyaletlerin değil, merkezi hükümetin denetiminde bir ordu ortaya çıktı.
- Ama anayasadaki madde aynen kaldı ve Silah Lobisi, herkesin silah sahibi olma hakkını bu maddeye kolayca dayandırdı o halde?
Onlar, savunmalarını, maddenin sadece son cümlesine dayandırdılar. "Halkın kendi silahına sahip olma hakkı elinden alınamaz" cümlesine... Buna göre, bireysel silahsızlanmayı öngören yasaların Anayasa'ya aykırı olduğunu savundular. Oysa Amerikan mahkemeleri ve Yüksek Mahkeme, bu konuda açılan bir çok davada aynı kararı vererek Silah Lobisi'ni haksız buldu. Tabanca tüfek gibi silahların denetimine ilişkin yasanın Anayasa'ya aykırı olmadığına karar verdi.
- Amerika, halkı en çok silaha sahip olan, çocukların bile silaha kolayca sahip olduğu bir ülke olmaya devam etmiyor mu? Hukuki önlemler, bu kültürel olguyu değiştirebilir mi?
Bütün 50 eyalet, Silah Denetimi Yasası'na uymakla yükümlü. Kamuoyunda, silah denetiminden yana tavır güçleniyor. Ancak, bunu kabul etmeyenler de çok. Çünkü Amerika, silaha meraklı bir ülke. Elbette her Amerikalının silahı yok. Ve silahı olan her Amerikalı, bunu kullanmaz. Silah sahibi pek çok kişi hatta hiç kullanmaz. Ama elbette kullananlar da var. Avcılık, atıcılık, kendini savunma için kullanıyorlar. Bizim esas üzerinde durduğumuz konu, silahın yasadışı amaçlarla ve suç işlemek için kullanılmasını önlemek. Bir toplumda çok sayıda ruhsatsız ve kaçak silah olursa, o toplumda suçu önlemek mümkün olmaz. Amaç, suç işlemeye uygun kişilerin silah sahibi olmasına engel olmak.
- Yine de, galiba isteyen istediği gibi silah alıyor değil mi?
Ne yazık ki yasaya rağmen, bütün eyaletler bu yasanın nasıl uygulanacağına ilişkin ayrıntıları henüz tam olarak saptamadı. Her eyalette silah satışı ve bu satışın nasıl yapılacağına ilişkin farklı uygulamalar var. Hatta bir eyaletin içinde dahi farklı yasal uygulama olabilir. Çünkü bizdeki yönetim hiyeraşisine göre eyalet yönetimi, yerel yönetim, kent ve kasaba yönetimleri vardır. Bunların hepsinde silah konusunda farklı yasal uygulama olabilir.
- O halde bir eyalette, hatta bir kentte silah satın alamayan biri başka bir yerde alabilir mi?
New York, silah denetiminde yaşadığımız güçlüklere en iyi örnek... Genel inancın aksine, eyalette ve kentte silah satın almak son derece güçtür. Eğer tabanca almak istiyorsanız, bunun nedenini ayrıntılı biçimde açıklamak zorundasınız. Ancak diğer bazı eyaletlerle bu iş çok daha kolay. Örneğin Virginia eyaleti, bu bakımdan çok ünlüydü. Orada silah satın almak sorun değildi. Ama artık orada da değil.. Üstelik Virginia, herkesin, istediği kadar değil, ayda sadece 1 tane silah satın almasını yasaya bağladı. Çünkü bir çok eyalette, isteyen, hala istediği kadar silah satın alabilir. Yani 5 - 10 tabanca, bir o kadar tüfek alabilir. Silahı, kolayca temin edenler, bunları New York'a getirip el altından satıyor. Çünkü yasadışı unsurlardan büyük bir talep var. Bu dev kentin giriş çıkışını denetlemek imkansız...
- Silah Denetimi Yasası çok da etkin değilmiş gibi bir izlenim haklı mı sizce?
Bütün eyaletlerdeki silah satış ve denetimleri, zaman içinde yasanın öngördüğü biçimde değiştirildikçe silah denetimi, ülkenin bütününde disiplin altına girecek. Virginia örneğinde olduğu gibi, eğer diğer eyaletler de silah satışlarını kısıtlarsa disiplin daha kolay sağlanacak.
- New York'ta silah denetimi konusunda resmi makamların Sıfır Hoşgörü denilen tavizsiz tutumundan da söz etseniz...
Sıfır Hoşgörü, hem uyuşturucu hem silah konusunda uygulanıyor. 18 yaşından küçük bir gencin silah taşıdığı anlaşılırsa, okuldan derhal o gün atılır. Kimse, "ilk kez oluyor, bu seferlik affedin" diyemez. Çocuk, başka bir okula yerleştirilir. 18 yaşında büyükse, ruhsatsız silah taşımaktan tutuklanır, cezaevine gider. Bu konularda kesin tavizsiz davranıldığı için suç miktarı gerçekten düştü.
- Yine de bütün bu önlemler, Amerikalıları "silah seven bir ulus" olmaktan caydıracak mı?
Amerika'da silah kültürü, Amerikan Bağımsızlığı ile başlar. Kıtaya ilk yerleşenler, kendilerini hayvanlara karşı silahla korudular. Kızılderililerle silahla mücadele ettiler. Amerika'nın, namlunun ucuyla kurulduğuna inanılır. Daha sonraki dönemlerde ülkenin batıya doğru genişlemesi de yine silahla sağlandı. Bütün bu tarihsel gelişim, kendi mitolojisini yarattı. 19. yüzyılda gazetelerin, "Vahşi Batı"nın yerleşime açılmasına ilişkin haberlerini süslemek için kullandıkları ressamlar, "fetih" işlemini kendi hayal güçlerini abartarak romantik bir efsaneye dönüştürdü. Ünlü izci ve atlı ulak Buffalo (Manda) Bill, "Vahşi Batı"da yıllarca süren deneyimlerini, Amerika'nın doğu kentlerinin sahnelerine "eğlenceli bir gösteri" olarak taşıdı. Dağ başında, atlarla, sürülerle, kızılderililer ve süvariler arasındaki renkli yaşamını yansıtan "Bir Kovboyun Hayatı" konulu popüler şovu, herkesin hayalinde "Vahşi Batı" hakkında cazip ama sahte bir imaj yarattı. Kovboy folklorü bu dönemde yerleşti. Hollywood da, çifte altıpatlarıyla "kanun benim" diyen bir kovboy efsanesi yaratıp bunu yıllarca sürdürdü... Bütün bu süreçte temel öğe, silahtı. Silah, kişinin kendini güvenli hissetmesini sağlıyordu. Bu his bugün de devam ediyor. Ama denetim altında alınması gerek. Çünkü silah hiç bir sorunu çözmüyor, aksine sorun yaratıyor.

Kalaşnikov, 45 yılda 50 milyon üretilmiş

"Bireysel Silahsızlanmada Medyanın Rolü" toplantısına Türkiye Dışişleri Bakanlığı adına katılan Silahların Kontrolü ve Silahsızlanma Genel Müdür Yardımcısı Ali Kaan Orbay'ın bildirisinden kısa bir özet sunuyoruz:

Küçük silahların denetimine ve bunların kaçakçılığının, yayılmasının ve özellikle hükümet dışı güçlerin elinde yoğunlaşmasının önlenmesine yönelik çalışmalar, BM gündemine 1995'te girdi. Genel Sekreter, bu konuda Ağustos 1997'de BM Genel Kurulu'na bir rapor sundu. Raporda öncelikle küçük ve hafif silahlar arasında bir ayrım var: Tabanca, tüfek, makinalı tabanca ve hafif makinalı tüfekler küçük silah sayıldı. Ağır makinalı tüfek, bomba atar, roket atar, bazuka, taşınabilir uçaksavar ve tanksavarlar ise hafif silah olarak tanımlandı. Aynı rapordaki bazı bilgiler çok çarpıcı: Kalaşnikov bugün 14'ü aşkın ülkede üretilip 78 ülkede kullanılıyor. 1945 - 1990 arasında sadece bu silahtan 50 milyon adet üretildiği sanılıyor. G3 tüfekleri 18 ülkede üretilip 64'ü aşkın ülkede kullanılıyor. M-16 tüfekleri 7 ülkede üretilip 67 ülkede kullanılıyor. Yine son 45 yılda bu tüfeklerden 7 - 8 milyon adet üretildiği sanılıyor.
Türkiye, küçük ve hafif silahların denetimine ilişkin uluslararası çabalara gerek BM çerçevesinde, gerekse diğer uluslararası forumlarda destek veriyor. Türkiye, küresel silah ticaretinin yüzde 80'inin Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı (AGİT) ülkelerinden kaynaklanması nedeniyle bu alandaki çalışmalarda AGİT'e özel bir sorumluluk düştüğü inancında. 1992'de Prag'da AGİT bakanlar konseyinde kabul edilen "Silah Denetimi ve Silah İhracatı" bildirisinin hazırlanmasında etkin rol oynadı. AGİT'te kabul edilen silah transferlerine ilişkin görüşmelerde Türkiye, ön plandaki ülkeler arasında yer aldı. 1996'da AGİT çerçevesinde küçük ve hafif silahları içerecek bir kayıt sistemi oluşturulması yönünde öneride bulundu. Ancak bu öneri, özellikle büyük silah ihracatçısı ülkeler tarafından benimsenmedi. Küçük ve hafif silahların denetimi konusu son olarak BM Silahsızlanma İşleri Dairesi tarafından hazırlanan 19 Haziran 1998 tarihli "Küçük Silahlara İlişkin Eylem Eşgüdümü" başlıklı belgede de yer aldı. Belgede, BM'nin bu konuda liderlik rolünü devam ettirmesi öneriliyor. Konunun bu yılki BM 53. Genel Kurulu gündeminde yer alması öngörülüyor.

Yukarıda gördüğünüz silahların çoğunluğu 9mm - 45 ve 50 kalibre Havalı silahlar,Ülkemize ithal edilenler ise maksimum PCP silah olarak 5,5mm,pistonlularda ise maksimum 6,35mm.

Fakat 5,5mm deyip geçmemek gerekir,120 metre gibi mesafelerden soda şişesini parçalayabiliyor,yani siz hayal edin.

Yasa kalibre ve güç sınırlaması getirmemiş,ithalatçı sanırım getirirsem emniyet izin vermez düşüncesi ile ithalat düşünmemiş yada ilgisini çekmemiş,çünkü diğer tarafdan Havalı silah ile av yapmak yasak,yasak olunca da bu büyük kalibreler anlamsız kalıyor.

Ben silivri buluşmasında 8 santim çapında bir dala Mod54 ile 30 atış yapıp dalı dibinden koparıp altındaki Ülkü abinin başına düşürmüştüm.

Togay onu Kuatele- Hosomoklu ve sen yazacaksın ben yazarsam öğünmek gibi olur.