Evet arkadaşlar..
10.000..adet pellet atmış bir tüfeğe sahibim..
Tüfeğim Hatsan OPTİMA 550 TH model 5,5 kalibre bir tüfek..
Bu tüfekle çok güzel anılarım oldu..
Bu konu başlığını açmamın asıl sebebi.Tüfeği incelemekten daha ziyade..
yaylı ve Vortex farkı ve bir havalı tüfeğin atış ömrü vs vs bir çok kafa kurcalayan.Herkesin ikilemde kaldığı soruları ve sorunları.Merak ettiği konuları.Bu tüfekle ve kullandığım malzemelerle zaman içinde başıma gelenleri ,tüfekle olan anılarımı..Burada sizlerle ''bir tüfeğin biyografisi'' adı altında, bir alt başlıkla paylaşacağım..Gerek fotolarla,gerekse şemalarla gerekse anlatımla..
Herkes benim bu tüfekle yaşadıklarımın bir çoğunda, kendi acemilik dönemlerinde yaşadıklarından şeyler bulacak..Bundan eminim..
En kısa zamanda burayı işlemeye başlayacağım..
Şimdilik başlık olarak kalsın..Ağır ağır tane tane bu güzel tüfeğin hikayesini anlatacağım zamanla...
HATSAN OPTİMA 550 TH ile 10.000..Atış
Lütfen Resim Paylaşımlarınızı Galeri Üzerinden Yapınız. Ek Dosya Yükleme İptal Edilmiştir..
-
Çok güzel bir fikir. Şimdiden elinize sağlık.
-
takipteyim
-
Merakla bekliyorum yazınızın devamını.
-
bır solukta okudum resmen cocuklumaga gıttım o eskı gunlerın tadını coooook guzel ıfade etmıssın kardesım yenı nesıl bılmez o bahcelı müstakıl evlerın tadını hemen herkesın bahcesınde en az 5-6 tane meyve agacı olurdu şimdi koca bır mahallede bir agac bulursak sevınıyoruz
ozamankı mahalle arkadaslıkları bıle farklıyıdı ınsanın eve gıresı gelmezdi o guzel gunlerı cok kısa surede tukettık resmen yenı yasam bıcımının turemesındenmı teknolojının daha cok gelısmesındenmı bılınmez ama o eskı gunlerın tadını yıne eskıler bılır ellerıne saglık kısaca -
Yaşım belki büyük değil ama iyi ki ilcede büyümüşüm sokaktan iceri girmemisim tarla bag bahçe keske daha cok olsaymis hayatimda şimdi ariyorum bulamiyorum neyse bnm de bayram paramdan biriktirip aldigim mod 20m kayip babam yemin etmişti bn alabildigine merakli babamsa oldum olasi tabanca tüfeğe atarliydi neyse aldim bayram parama il merkezine gidip kuzenimle bi bayram günü. Sonra poşete sokup belediye otobüsüyle getirmiştim biraz da tirsarak ne kagidi var ne faturasi o zaman tabi fatura ne bilmiyoduk gider gitmezyanimda götürdugum teyze oğlu bni gambazladi babam yemin ettim görürsem yakarim dedi aylarca catida sakladim en sonunda ikna ettim mod 20nin yerine sakladığım oyuncaklardan mantar tabancasini sobaya atti da mod 20 eve girebildi ama paslanmışti cok üzülmüştüm paylaşmak istedim hep bi heveslenmeme sebep bu makineler atesliler hic değil ama hava yaşam kaynağı araba aldim o olmasa da olur ama bu olmuyo saygilar :-)...
-
Sayın Polka,
Dizi izler gibi takip edeceğim, sezon finali geç olsun. -
Hocam sen roman yazsan yok satar bence. Eline düşüncene sağlık
-
Merakla bekliyorum yazınızın devamını.
Çok eğlenicez..
bır solukta okudum resmen cocuklumaga gıttım o eskı gunlerın tadını coooook guzel ıfade etmıssın kardesım yenı nesıl bılmez o bahcelı müstakıl evlerın tadını hemen herkesın bahcesınde en az 5-6 tane meyve agacı olurdu şimdi koca bır mahallede bir agac bulursak sevınıyoruz
ozamankı mahalle arkadaslıkları bıle farklıyıdı ınsanın eve gıresı gelmezdi o guzel gunlerı cok kısa surede tukettık resmen yenı yasam bıcımının turemesındenmı teknolojının daha cok gelısmesındenmı bılınmez ama o eskı gunlerın tadını yıne eskıler bılır ellerıne saglık kısaca Sulak ,bereketli ve düz arazilerin imara açılmasını doğru bulmuyorum.Yoksa ,ev veya bina yapılması muhakkak gelişen nüfusla birlikte doğan bir ihtiyaç..
Yaşım belki büyük değil ama iyi ki ilcede büyümüşüm sokaktan iceri girmemisim tarla bag bahçe keske daha cok olsaymis hayatimda şimdi ariyorum bulamiyorum neyse bnm de bayram paramdan biriktirip aldigim mod 20m kayip babam yemin etmişti bn alabildigine merakli babamsa oldum olasi tabanca tüfeğe atarliydi neyse aldim bayram parama il merkezine gidip kuzenimle bi bayram günü. Sonra poşete sokup belediye otobüsüyle getirmiştim biraz da tirsarak ne kagidi var ne faturasi o zaman tabi fatura ne bilmiyoduk gider gitmezyanimda götürdugum teyze oğlu bni gambazladi babam yemin ettim görürsem yakarim dedi aylarca catida sakladim en sonunda ikna ettim mod 20nin yerine sakladığım oyuncaklardan mantar tabancasini sobaya atti da mod 20 eve girebildi ama paslanmışti cok üzülmüştüm paylaşmak istedim hep bi heveslenmeme sebep bu makineler atesliler hic değil ama hava yaşam kaynağı araba aldim o olmasa da olur ama bu olmuyo saygilar :-)...
Böyle başlamış sizin havalı sevdanız da..Herkesin bir başlama hikayesi var...
Sayın Polka,
Dizi izler gibi takip edeceğim, sezon finali geç olsun.Ekim sonuna kadar biter
Çok eğlenicez inş..Hocam sen roman yazsan yok satar bence. Eline düşüncene sağlık
Her tüfeğin bir hikayesi var.Ben benimkini anlatayım istedim..Başka konulardaki yaşadıklarımı yazıya dökme tecrübem olmuştu..Teşekkürler
-
Anlatımınız da çok güzel. Heyecanla bekliyorum ben de. Wattpad hikayesi vekler gibi
-
Forumda uzun süreden beri gördüğüm en güzel başlıklardan biri.
-
izlemedeyim. Elinize sağlık.
-
Çok keyif verici bir anlatımınız var teşekkürler. Bende takipteyim.
-
Böyle güzel bir konu görünce ben de sevindim, biraz kendimden anlatayım.
İlkokul yıllarımı Balıkesirin Gönen ilçesinde geçirmiştim. O zamanlar 20-25 bin nüfuslu, @POLKA tıpkı sizin anlattığınız gibi bir çevresi olan bir taşra ilçesiydi, her yerde meyve ağaçları, zaten ovanın ortasında, artık sudan bıkkınlık vardı, ne zaman yağmur yağsa boş arazilerin hepsini su basar, bize eğlence çıkardı, sabahın köründen akşam ezanı okunana kadar sokaklardaydık.
Baba şantiyeci başımızda yok, anne ev hanımı koca gün ev işleriyle meşgul, başımızda duran kimse yok ama mahalle kültürü var, herkes birbirinin yedi seceresini bilir ve öyle sahip çıkar, komşu annenizin babanızın sizinkinden farkı yok, ekmek beraber su beraber, mülkiyet bilinci yok, bisiklet, futbol topu, oyuncak, misketler vs. birinin malını herkes kullanır, ama hiçbir şey ortadan kaybolmaz, döner dolaşır seni bulur, zaten mahalleden çıkmazdı.
Bir ara havalı tüfek furyası başladı, baba tarafı çerkez olduğu için o dünden meraklı zaten, hemen benim de oldu tabii bi tane. Bu sefer tüfekleri alır teneke kutuları vurma yarışması yapılır (o zamankiler nedense pek şişe kıramazdı). Denetimsiz ve bilinçsiz olduğumuz için su birikintilerinde kurbağa vururduk.
Şimdiki güvenlik mekanizmaları onlarda yoktu, bir gün tüfek kuruluyken tetiği çektim, tabii namlu küt diye yukarı vurdu, namluya bişey olmadı ama ahşap kundak kabze yerinden kırılıp ikiye ayrıldı. Babam vidalayıp tutkalladı ama "acaba sağlam olmuş mudur" diye (sivri zeka işte) tekrar aynı şeyi yapınca tabii tekrar kırdım, bu sefer pederden fırça yedik ve "al böyle kullan" diye önüme attı tüfeği
benim tüfek oldu "sawed-off shutgun" Bir keresinde de gıcık olduğum bir arkadaşın yüzüne doğru tüfeğin boş olduğunu bilerek ateş ettim, ama namluda kalan saçma sıyrıklarından birisi dudağını yaraladı, kan akmaya başladı. Bembeyaz kesildim, koşarak kaçtım ama anneden çamaşır makinesinin merdanesiyle bir temiz dayak yedim. O gün bu gündür herhangi bir canlıya doğrultmam namluyu.
Ara verdiğim 20 yıldan sonra geçen sene telefonluğun (eskiden her evde üzerine sabit telefon ve yanına fihrist konulan altı ahşap üstü mermer telefon sehpaları vardı ki bizimki hala duruyor) üzerinde o zamandan kalma saçmaları (ki baikal izh60'ı alan arkadaşa tüfeğin yanında göndermiştim, umarım kıymetini anlar) görünce yine kaşıntı tuttu ve bu sefer olayı da biraz abarttık, bu sefer profesyonelleştik tabi biraz, çeşitli tüfekler, çeşitli pelletler, dampa ayaklar, dürbünler, spin targetler, krono cihazları, harbi takımları vs. babamdaki ateş hiç sönmedi zaten, hala pazar günleri beraber gider yarışırız.
O tüfek 2 yıl öncesine kadar gözüme çarpıyordu, geçen yıl ne kadar arasam da bulamadım, ne markasını ne de modelini biliyorum çünkü bizim gözümüzde sadece "havalı tüfek"ti
-
Sayın polka,
1 ay geçti, yazılarınızı bekliyoruz.
-
Sayın polka,
1 ay geçti, yazılarınızı bekliyoruz.
Ev taşıyorum..
Taşınayım ,sonra devam ederiz..
