Son tüfeğimi alırken işten zor bela yarım saat erken çıkıp yivsiz satın alma belgesi için koşturarak gittiğim ruhsat şubede saat 16:45 de memur arkadaş kapıdan girdiğim anda yüksek sesle "Haydaaaa" dedi. "Kesinlikle alamayız evrağını, mesai bitti" dedi.
Normalde daha erken geleceğimi ama önemli bir iş çıktığı için ofisten çıkmamın beklediğimden uzun sürdüğünü, evrağımın hazır olduğunu, tek yapacağının evrağımı alıp dosyaya koymak olduğunu, isterse evrak masasında durup sabah dosyaya koyabileceğini söyledim. Mesai saatleri içinde işyerimden ayrılıp buraya gelmenin benim için çok zor olduğunu , evrağımı alırsa sevineceğimi belirttim
Arsa bağışlıyormuşcasına bir tavırla "neyse hadi ver bakalım ver, napalım vatandaşı kıramıyoruz" diyince dayanamadım "zaten saat daha 17 olmadı vatandaşı kırmaya hakkın da yok" dedim. "Ben bu evrağı almazsam almam, bana kimse karışamaz" deyince uzatmadım konuyu teşekkür edip çıktım. Özetle durum ne yazık ki çoğu yerde aynı.
çok güzel özetlenmiş....
birçok denilecek şey var fakat öyle bi duruma geldikki... Artık susuyoruz!