Ölümü kıl payı atlattım !!!

Yatağa kurşunu yerleştirmiş, sol bek elemanlarının yerlerini almasını bekliyordum. onların konumu müsait olmadığından hayvanların dere yatağından yukarı geçtiğini farkedemediler. ben görünce cep tlf.nunu açmak zorunda kaldım. onlara haber verip arabaya binmiştim ki cep çaldı, açtım cevap verirken kısa namlu tüfeğim sol omuzuma dayalıydı, bir yandan konuşup diğer yandan tüfeğin yatağını sağ elimle boşalttım, ancak tlf.nun da dikkatimi dağıtması sayesinde bi sonraki mermiyi yatağa sürdüğümü farkedemedim, eğilip de tetik düşürünce... Müthiş bir acı, kurşun vücut içerisinde açılı bir şekilde yaklaşık 16 cm ilerleyerek köprücüğü de kırıp yanında götürmek kaydıyla çıkmış. sol elim kurudu, hiç çalışmadı, elimin ve tlf.nun üzerinde sarı-yeşil arası, balgam renginde pelteler gördüm ne olduğunu anlayamadım, meğer meme kısmındaki yağlar basınçla dışarı fışkırmış, 2-3 mm.lik katı pelteler. (insan yağı hayvanların iç yağı gibi beyaz değilmiş, öğrendim) bu arada tlf. kendiliğinden kapanmış, hatta konuştuğum arkadaş silah sesini dahi duymamış, ikinci kez beni aradı noldu şarjın mı bitti diyerek, sağ elimle tlf. çekip aldım cvp verdim, yerimi tarif ettim gelip beni alması için. o ara bayılmışım ağrıdan sanırım 6-7 dk. sonra uyandım, çok kan kaybetmiştim. arkadaşları aradım, yamaç arkasına geçmişler, tlf. çekmiyo. 112 yi aradım adresi bir türlü anlayamadılar, sürekli beni arayıp falan yerden mi filan yerden mi diye sorarak bana ulaşmaya çalışıyorlardı, bu arada nokia tlf. şart, başka tlf olsa şarj dayanmazdı. ayak kısmından yukarı karıncalanma hissi başladı, üşümeye başladım, sol kısmım yanıyordu diğer kısımlar ise donuyordu, iğrenç bir yanmış yağ kokusu, inanın hala burnumda, kaçıp kurtulamıyorsunuz da bu kokudan, beni bulacaklarından ümidi kesince babamı ve annemi aradım, helallik istedim, çocuklarıma iyi bakmalarını söyledim, içimden sürekli Azrail hangi yönden gelecek, iyi bir yüzle mi korkunç bir yüzle mi gelecek diye düşünüyor, etrafa bakıyordum, üç dört kez kalkmaya yeltendim, gözlerim kararıp olduğum yere çöktüm, kanı durdurmak için elimi yaraya kapattım, bu defa üstteki çıkış deliğinden kan sırtıma doğru akmaya başladı, tekrar bayılmışım, birilerinin telaşla yavaş yavaş diye bağırmasıyla kendime geldim, beni ambulansa almaya çalışıyorlardı, sonra ameliyat ve şükürler olsun bugün hayattayım, biraz düzeleyim ibret olsun diye vücudumun son haliyle ilgili foto da ekleyeceğim, Allah kimseye böyle şeyler yaşatmasın, hayır bu olayları vatanım için, dinim imanım için yaşamış olsam gurur duyacaktım, ama bir domuz için, değmez değmez, kalın sağlıcakla