Güç sınırlaması ekseninde tartıştığımız konunun gözden kaçırdığımızı düşündüğüm önemli yönüne dikkatinizi çekmek istiyorum: Emniyet...
Şimdiye kadar emniyeti ciddi olarak riske atan iki temel hatayı yapageldik: Birincisi tartıştığımız güç meselesi. İkincisi belki de hiç tartışmadığımız tek dolum silah kullanımı hususu.
Güç meselesini emniyet açısından sağlıklı değerlendirirken öncelikle 40 Joule bir silahtan çıkan pelletin, müsabaka silahlarının güç limiti olan 16 Jolue enerjiyi, 115 m mesafeye kadar taşıdığını göz önüne almanızı rica ediyorum. Evet; tam 115 m.
Peki 16 Jolule enerji derken, ne kadar büyük bir enerjiden söz ediyoruz?
Yarışmalarda kullandığımız düşük penetrasyonlu pelletlerle vuruş noktasına 16 jolule enerji taşıdığımızda, tilki büyüklüğünde bir hayvanı hemen öldürmeye yetecek kadar büyük bir enerjiden söz ediyoruz.
Keza 40 Jolule dediğimizde, yine düşük penetrasyonlu pelletlerle kafasının ölümcül bir noktasına isabet etmesi halinde bir domuzu hemen öldürebilecek bir enerjiden söz ediyoruz.
40 Jolule silahların şarjörlü olması kaza riskini defalarca katlayarak artıran bir başka etken. Şarjörü takıp kurma kolunu ittiğimiz anda pelleti namluya sürmüş oluyoruz. Kendi deneyimlerim ve özellikle organizasyonunda görev aldığım Karagöl yarışmasındaki gözlemlerime dayanarak, katılımcıların büyük çoğunluğunun kapı geçişlerinde defalarca silahlarını pellet namluda taşıdığını rahatlıkla söyleyebilirim.
Ayrıca şarjörlü silahlar söz konusu olduğunda parkur emniyetinin, görevliler ya da yarışmacılar tarafından kontrol edilmesinin mümkün olmadığını da kabul etmemiz gerekiyor. Uluslararası kurallar, kapı geçişlerinde tüfeklerin kurma kollarının açık taşınmasını öngörüyor. Çünkü, tek dolum tüfeklerin kurma kolları açıkken atış yapmaları mümkün olmadığı gibi güvenliği ihlal eden bir yarışmacının hemen fark edilmesi de mümkün kılınıyor. Bildiğiniz gibi, sahip olduğum AA S510 dahil bir çok silahın kurma kolu açıkken atış yapması mümkün.
Şimdiye kadar yapıla gelen yarışmalarda elim bir kaza yaşanmamış olmasını, katılımcılar, izleyiciler, organizatörler ve Türkiye'de havalı tüfek atıcılığının gelişimi açısından büyük bir şans olarak değerlendiriyorum.
Ve bu "ölümcül oyunu" daha fazla oynamak istemiyorum.
Birkaç gün önce on işçimizin ölümüne sebep olarak bütün Türkiye'yi yasa boğan elim bir asansör kazası yaşadık. Hepimiz inşa edilen rezidansın, bir tek işçimizin hayatına karşılık olamayacağını konuşuyoruz.
Peki düzenlediğimiz müsabakaların birinde, kim bilir, belki de ilkinde;, böyle elim bir kaza yaşanırsa ne olacak?
Ölümle ya da telafisi mümkün olmayan bir sakatlıkla sonuçlanan kaza yaşanırsa; sayfalardır yazıp çizdiğimiz gerekçelerin hangisinin bir manası kalacak?
Hangimizin vicdanı bunu kabul edecek?
Yasa koyucu, ne tür düzenlemeler yapacak?
Bu düzenlemelerin ardından havalı silah camiasının nasıl bir geleceği olacak?
Bu vesile ile gerek müsabakalar gerekse buluşmalarımızda emniyet konusunun birinci önceliğimiz olması gerektiğine dikkatinizi çekmek istedim.
Teşekkür ederim...