Ali15 tarafından yazılan gönderiler

Lütfen Resim Paylaşımlarınızı Galeri Üzerinden Yapınız. Ek Dosya Yükleme İptal Edilmiştir..

Bizimle Paylaşmak İstediğiniz Resimlerinizi Galeri Dışında Link Olarak Vermek Yasaktır. Galeriye Nasıl Resim Yükleneceğini Bilmiyorsanız Lütfen Konumuzu İnceleyin Buradan Açtığımız Konuyu Ziyaret Edebilirsiniz.

    AĞAÇ DİYOR Kİ

    Ben küçücük bir ağacı
    Yurdumun bir bahçesinde
    Topraklar tüterken gölgem
    Dallar da çiçeklensin de.
    XXX
    Her şeyimle yararlıyım,
    İnsanoğluna dünyada,
    Çiçeğim, yaprağım, gölgem
    İri dallı zerdalimle.
    XXX
    Kuşlar mutlu şarkısını
    Hep dalımda söylerler,
    Şen arılar vızır vızır,
    Kokuma koşup gelirler.
    XXX
    Sakın sakın dalımızı,
    Çocuklar çekip kırmayın.
    Çakınızla gövdemizde
    Derin yaralar açmayın.

    Halim YAĞCIOĞLU

    DOĞAYA

    Doğaya bakarsam aşık olurum
    Doğayı seversem maşuk olurum
    Doğayı korursam ışık olurum
    Aşık maşuk ışık doğa değil mi
    Doğaya kulak as biraz sevgi ver
    Aşkın çilesini çektiğimiz yer
    Nefes aldığımız verdiğimiz yer
    Bizim için nefes doğa değil mi
    Doğaya zulmeden kendine eder
    Yaşam kaynağını dibinden budar
    Kendisi yok olup ortadan gider
    Her zaman kalıcı doğa değil mi
    Doğa verir sana ekmek aşını
    Üstünde görürsün her bir işini
    Zulmeden belaya sokar başını
    Doğayla barışan güler değil mi
    Doğa da kurala uyan kazanır
    Çok mutlu yaşayıp ömrü uzanır
    Herkes kendisini çok güçlü sanır
    Doğa hepimizden güçlü değil mi
    Yeri göğü insan kirletmiş neden
    Ozon tabakası delinmiş birden
    Buna sebep olmuş uzaya giden
    Dünya da sıcaklık artar değil mi
    Kuzey de sıcaktan buzul eridi
    Eskiden doğal bir düzen varidi
    Ozon tabakası delinmiş miydi
    Fazla ışın kanser yapar değil mi
    Herkes ne yaparsa kendine yapar
    İnsanlar yolundan ne çabuk sapar
    Şu kara toprak da çok insan yatar
    Doğa çok güçlüdür doğru değil mi

    Erol DURA

    CUMHURİYET

    Demokrasi hevesiyle düştük ki bir oyuna
    Söylemekten dinlemekten döndük deli koyuna
    Çırpınırken düşüverdik elin dümen suyuna
    Kim ne derse desin varsın iradene sahip ol
    Cumhuriyet değil midir aranacak doğru yol.
    XXX
    Kaybol artık be kardeşim nefretinle kininle
    Aç gözünü bul yolunu bir de doğru söz dinle
    Düşe kalka gidiyorken düzgün yoldan seninle
    Kim ne derse desin varsın iradene sahip ol
    Cumhuriyet değil midir aranacak doğru yol.
    XXX
    Görülürse idarede herhangi bir noksanlık
    Çare ara kaybetmeden değerini insanlık
    Aklınızdan geçirmeyin başka şeyi bir anlık
    Kim ne derse desin varsın iradene sahip ol
    Cumhuriyet değil midir aranacak doğru yol.
    XXX
    Arabana bir düzen ver yola bulma kusuru
    Yol değil mi elbette ki ya ıslaktır ya kuru
    Gelsin diye beklemeyin fırtınayı yağmuru
    Kim ne derse desin varsın iradene sahip ol
    Cumhuriyet değil midir aranacak doğru yol.
    XXX
    Elde görüp heveslenme denenmeden aş olmaz
    Ata semer vurulursa görüntüsü hoş olmaz
    Onun bunun öncüsünden bu millete baş olmaz
    Kim ne derse desin varsın iradene sahip ol
    Cumhuriyet değil midir aranacak doğru yol.
    XXX
    Ömür boyu dikkat eyle ahlakına huyuna
    Refah için bakınırken ufuklara boyuna
    Hiç ihanet değil midir şehit düşen soyuna
    Kim ne derse desin varsın iradene sahip ol
    Cumhuriyet değil midir aranacak doğru yol.

    AFET İNCE KIRAT

    BENİM KÖYÜM
    Baharda şenlenir bağı, bahçesi
    Kokusu başkadır benim köyümün
    Unutturur adama gamı, kederi
    Havası başkadır benim köyümün
    XXX
    Akşam olur herkes döner evine
    Can kurban inan ki benim köyüme
    Gülabi'nin torunları derler bizlere
    Özü başkadır benim köyümün
    XXX
    Yeşil yeşil meşeleri var dağında
    Meyve ağaçları çiçek açar bağında
    Her çeşit otlar yeşerir toprağında
    Yeşili başkadır benim köyümün
    XXX
    Köyümün kenarından akar çayı
    Kıvrım kıvrım dolanır sular tarlayı
    Unuttum sanma orda olmayı
    Dostluğu başkadır benim köyümün
    XXX
    Yaz gelince çıkarlar yaylaya
    Gurbetçiler hasretle döner sılaya
    Benden selam olsun Aziz Ağa'ya
    Sevgisi başkadır benim köyümün
    İbrahim SEVİNDİK

    BENİM KÖYÜM
    Baharda şenlenir bağı, bahçesi
    Kokusu başkadır benim köyümün
    Unutturur adama gamı, kederi
    Havası başkadır benim köyümün
    XXX
    Akşam olur herkes döner evine
    Can kurban inan ki benim köyüme
    Gülabi'nin torunları derler bizlere
    Özü başkadır benim köyümün
    XXX
    Yeşil yeşil meşeleri var dağında
    Meyve ağaçları çiçek açar bağında
    Her çeşit otlar yeşerir toprağında
    Yeşili başkadır benim köyümün
    XXX
    Köyümün kenarından akar çayı
    Kıvrım kıvrım dolanır sular tarlayı
    Unuttum sanma orda olmayı
    Dostluğu başkadır benim köyümün
    XXX
    Yaz gelince çıkarlar yaylaya
    Gurbetçiler hasretle döner sılaya
    Benden selam olsun Aziz Ağa'ya
    Sevgisi başkadır benim köyümün
    İbrahim SEVİNDİK

    EDREMİT'İN NAZLI KIZI
    Aklımı başımdan aldı
    Edremit’in nazlı kızı
    Ah, kalbimi benden çaldı!
    Edremit’in nazlı kızı
    XXX
    Ahu gibi bakışı var
    Oya gibi nakışı var
    Gönlümü bir yakışı var
    Edremit’in nazlı kızı
    XXX
    Konuşunca bülbül gibi
    Benzeri yok, al gül gibi
    Bir de kokar sümbül gibi
    Edremit’in nazlı kızı
    XXX
    Onsuz geçmez oldu zaman
    Nazı, işvesi pek yaman
    Zalimlere vermez aman
    Edremit’in nazlı kızı
    XXX
    Yalan dünya bana çok dar
    Elvan elvan dertlerim var
    Yâr gelip de yaramı sar
    Edremit’in nazlı kızı
    XXX
    Yârim, çıkıp gelsem sana
    Tek taş taksam parmağına
    Varır mısın söyle bana?
    Edremit’in nazlı kızı
    Zehra DEMİRTAŞ

    BENZETMEYE BAK ÇAY DEMLE

    Çay'ı Çok Sevdiğimi Söyleyince , Yaşlı Bir Teyze Anlattı Geçenlerde
    Bak Evladım Diye Başladı Söze:
    Çayın Alt Demliği Evdeki Kaynanadır ; Devamlı Kaynar Durur.
    Üst Demlik Evdeki Gelindir; Alt Demlik Kaynadıkça O Olgunlaşır, Demlenir.
    Gelinin Kocası İse Bardaktır ; Biraz Kaynana Doldurur Onu Biraz Da Gelin.
    Çocuklar Çayın Şekeridir ; Tat Verir.
    Görümce İse Çay Kaşığıdır ; Arada Bir Gelir Ve Karıştırır Gider.
    Kaynataya Gelince; O Da Bardak Altıdır; Dökülenleri Bir Araya Toplar.
    Çay Deyip De Geçmemek Lazım Demek Ki...

    MUNZUR DAĞLARINDA GÜLABİOĞULLARI

    Biz Gülabioğulları olarak yüzlerce yıldır var olmuşuz ve var olduğumuz sürece Munzur Dağları'na
    yaslanmış, yüksek yaylalarında çadır kurmuş, buz gibi ayranlı çorbasıyla da karnımızı doyurmuşuz.
    Munzur Dağları'nı yalçın kayalıklarıyla gözümüzde hep dost görmüş, o isyancı ruhumuzla bu haşin
    dağları her zaman kendimize yoldaş edinmiş ve sırdaş bilmişiz. Munzur Dağı öyle yüce bir dağdır ki,
    o heybetiyle taa ezelden beri yiğitlerin doğal kalesi olup, bu zamana kadar kendisine sığınan hiçbir
    isyancıya ihanet etmemiştir. İşte onun için Munzur Dağı bizim gözümüzde dağların en delikanlısıdır.

    Belki Munzur Dağları'nın yüksek yaylaları, yaban keçileri ve mis gibi kokan taze sütü, bizim bu güzel
    yöreyi ebedi yurt edinmemizi gerektirmiş; yoksa niye daha doğuya gitmemiş ya da batıda durmamışız.
    1938-1947 yılları arasında Malkara'da dokuz sene sürgünde kaldığımızda, gurbet acısına daha fazla
    dayanamayıp, tekrar hasretle doğduğumuz topraklara, Kemah'taki Brastik köyümüze geri dönmüşüz.

    Munzur Dağları sert coğrafyası, yüksek yaylaları ve nefis kekik kokusuyla bize her zaman güven vermiş
    ve biz yıllarca burada çadır kurup huzur içinde yaşamışız. Güneşin kutsal, rüzgarın asi olduğu, ateşin suyla
    söndürülemediği, insanların zorla isyanlara, savaşlara ve sürgünlere mahkum edildiği, kartalların sarp
    doruklarına yuva yaptığı, yazın zirvelerinde karların erimediği, kayaların geçit vermediği, yeşil vadisinde
    Munzur Çayı'nın aktığı, Fırat Nehri'nin geçtiği, yamaçlarında meşe ağaçlarının yeşerdiği, yaban keçilerinin
    otladığı, ur kekliklerinin ötüştüğü, Gülabi Ağa'nın Dersim'den kıl çadırıyla gelip Kemah'ta Brastik köyünü
    kurduğu ve burayı torunlarına ebedi yurt olarak bıraktığı, Halil Ağa'nın değirmencilik yaptığı, Aziz Ağa'nın
    kıratını şahlandırıp etrafa hükmederek yiğitliğiyle destan yazdığı, yıllarca hep çakalları titreterek yaşadığımız
    bu başı dumanlı Munzur Dağları'nda her zaman ağıtlar yakmış, hüzünler beslemiş ve türküler söylemişiz.

    Munzur Dağları yemyeşil doğası, tertemiz havası ve buz gibi soğuk sularıyla her zaman Brastikli baba
    Halil için oğlu Aziz, oğlu Aziz için baba Halil gibi, anne Sırma için kızı Hatice, kızı Hatice için anne Sırma
    gibi görünmüş ve gözümüz yıllarca hep o başı dumanlı Munzur Dağları'nda dolaşmış. Tabii ki gözümüzün
    yükseklerde olduğundan değil elbette, yıllarca hep gurbet acısıyla kavrulduğumuz için, belki o burkulan
    yüreğimiz birazcık sükûn bulur diye, her zaman hasretle bakmışız bu başı dumanlı Munzur Dağları'na.

    Munzur Dağları'nın eteklerindeki Brastik köyünde, o çiçeklerin tertemiz kokusunda, kartalların yalçın
    kayalıklardan havalanıp, Gülabi'nin asaletindeki ve Aziz'in cesaretindeki yiğit insanların, yüksek yaylalara
    çıkıp, güne tandır ekmeği, tulum peyniri ve filiz çayı ile merhaba dediği sabahı hangi yürek unutabilir.

    Munzur Vadisi'ne gidip, o tertemiz havada, buz gibi bir kaynaktan gürül gürül akan Munzur Çayı'nda
    suya girmenin, tereyağında alabalık yemenin ve isli demlikten çay içmenin keyfini ancak biz biliriz.

    Biz Gülabioğulları'nın özgürlüğüne düşkün yiğit evlatları olarak, asırlarca yaşadığımız bu topraklarda,
    haksızlığa baş eğmeyen karakterimizle, Munzur Dağları'na ne kadar da çok benziyoruz değil mi?

    Zaten bizi bilenler bilir, bilmeyenler ise artık her yerde bilecek! "Munzur Dağları ses verdiği zaman!."

    İbrahim SEVİNDİK

    MUNZUR DAĞLARINDA YÜREĞİM ASILDI

    Bizim doğduğumuz topraklarda ateşe su dökülmez! Günahtır: Suyun canı acır bu yüzden ateş toprağa gömülür. Biz ağaçları da kutsal biliriz, taşı toprağı da.

    Ağaçlarımızı yakıyorsunuz ya. Hani meşelerimizi sadece onları yakmıyorsunuz, umutlarımızı yakıyorsunuz mu, diyeceğimi sandınız? Asla! Umutlarımız hiç yok olmadı..! Ağaçlarımızı yakarken, onların üzerinde yaşayan börtü böceği, gölgesinde boy veren çiçeği, mantarı, sincapları, tavşanları, tilkileri, kelebekleri, sakız yaptığımız kengerleri, kuşları ve de sayısız mikro organizmayı da yakıyorsunuz.

    Bizim doğduğumuz topraklarda ateşe su dökülmez! Günahtır: Suyun canı acır bu yüzden ateş toprağa gömülür. Biz ağaçları da kutsal biliriz, taşı toprağı da. İnanmayacaksınız belki; ama teyzem hasta olan teyzemin oğlunun iyileşmesi için bir kayaya gözlerimin önünde yalvardı. Bir duvarın içindeki tahta kirişe adaklar sundu. Kurban kestik, kanını alnımıza sürdü. "yer gök şahidim olsun ki" diye dualar etti. Teyzemin oğlu öldü gerçi; ama inanın ki böyle yaptık.

    Küçükken bir ağacın dalını kırmıştım, teyzem günah! dedi. Hemen öptüm ağacın gövdesini özürler diledim. Ağacın benim gibi doğadaki bir canlı olduğunu ona göre ayrıcalığımın olmadığını o günden beri bilirim. Siz yakıyorsunuz, biz söndürmek için su dökemiyoruz.

    Teyzemin dizinin dibinde yattığım bahçede bir ceviz ağacı vardı. Gövdesine bakarak bir sürü figür bulur, onlara masallar uydururdum. Ceviz kabuklarında avucumun içine kına yakardım, yok yok! Ceviz kabuğundan dudağıma boya yapardım, taştan kına yapardım avcuma.

    Sincaplar ceviz çalınca onlara kızmazdık, onlar da paylarını alıyor derdi teyzem. Ağaç bizim değildi, toprak bizim değil, su da bizim değildi. Suyu ateşe dökemeyiz biz, suya eziyet olur bu. Biz eziyet etmeyi hiç sevmeyiz. Ne eziyet ettiririz ne de eziyet ederiz.

    Bir yerde yaşayan insanların kişiliğinin oranın doğasına göre şekillendiğini düşünürüm hep. Yükseltiler bile kesindir, yalçındır dağlarımız, kılıç kadar keskindir suyumuz. Altın varmış topraklarımızda, biliriz; ama yine de dağlarımızın karnını yardırmayız kimseye. Bizim için Toprağın üzerindeki börtü böcek, ağaç çiçek en az altın kadar değerlidir. Bu bizim erdemimizdir.

    Barış diyoruz ya... Diyelim ki silahlar sustu yerlerine konuldu. Çelişkiler çatışmaya dönüşmedi, Biz ki; bir dostumuza gül verirken dikeni eline batmasın diye, kırk kez düşünürken, bu dağlara, taşlara, suya ağaçlara, sincaplara nasıl anlatacağız bu barışı? Ne diyeceğiz? Biz barıştık, affedin siz de size yapılan kötülüğü dersek, dinlerler mi sizce, nasıl affettireceğiz kendimizi? Ateşe su dökülmeyen yerlerde, ateş yakmamak gerek. Ben korkarım ateşin, suyun, doğanın gazabından.

    Aysel KILIÇ

    YEŞİL BİR DÜNYA İSTİYORUM
    Betonların az, bahçelerin, parkların bol olduğu,
    Akaryakıt kullanımının az, oksijenin bol olduğu,
    Yakılan ağaçların olmadığı, dikilen ağarların bol olduğu,
    Çevre dostu insanların olduğu bir dünya istiyorum.
    Mermilerin, bombaların uçmadığı, beyaz güvercinlerin uçtuğu,
    Yok olan dostlukların üzerine sevgi tomurcuklarının serpiştiği,
    Öldürülen Filistinli kardeşlerimin yerine, huzurun, insanlığın, kardeşliğin doğduğu,
    Doğadaki canlılar gibi kardeşçe yaşayacağımız bir dünya istiyorum.
    Bilgiden fakir olmayan, bilgili insanların çok olduğu,
    Okumaktan hakir, okumanın çok olduğu,
    Sevgiden uzak insanların yerine, sevgi saçan insanların olduğu,
    Sevgi çiçeklerinin olduğu bir dünya istiyorum.
    Tabiatı yok edenlerin yerine tabiat gönüllülerinin olduğu,
    Yok olan tabiatın yerine, yeşilin bol olduğu,
    Fidansız toprağın yerine, fidanlar bol ekildiği,
    Yeşil bir dünya istiyorum.
    Salih ÇETİN

    GEL BAHAR
    Kaç yıl geçti aradan kül ettin her bayramı
    Başımıza taç yaptık hüznü kederi gamı
    Çok mu gördün acaba bize kuru selamı
    Hasret kaldık yüzüne neredesin ey bahar
    XXX
    Hani nerede şimdi pemben yeşilin sarın
    Evin damı çökecek altında kaldık karın
    Göz görmez kulak duymaz sezilmez ah u zarın
    Hasret kaldık yüzüne neredesin ey bahar
    XXX
    En büyük arzusuydun çaresiz bir meleğin
    Dilerim şifa bulsun zincirlenmiş bileğin
    Ve en yakın zamanda hallolsun her dileğin
    Hasret kaldık yüzüne neredesin ey bahar
    XXX
    Özlem sardı her yanı yeter artık gel bahar
    Kurtulalım beladan yardım eylesin Kahhar.
    AFET İNCE KIRAT

    ATATÜRK SEVGİSİ
    Bir ülke görün
    Atasını böyle seven
    Ve onu her yerde taktir eden
    İşte bu Aziz Türk milletidir
    XXX
    Bir ülke görün
    Atasının değerini bilen
    Ve onunla her zaman güçlü olan
    İşte bu Aziz Türk milletidir
    XXX
    Bir ülke görün
    Atasını dünyanın en büyük lideri olarak gören
    Ve onu her yerde simge yapan
    İşte bu Aziz Türk milletidir
    XXX
    Bir ülke görün
    Atasının yaptığı devrimleri anlayan
    Ve onunla her zaman gurur duyan
    İşte bu Aziz Türk milletidir
    XXX
    Bir ülke görün
    Atasını hep yüreğinde taşıyan
    Ve onu her yerde saygı ile anan
    İşte bu Aziz Türk milletidir
    İbrahim SEVİNDİK

    BENİM KÖYÜM
    Baharda şenlenir bağı, bahçesi
    Kokusu başkadır benim köyümün
    Unutturur adama gamı, kederi
    Havası başkadır benim köyümün
    XXX
    Akşam olur herkes döner evine
    Can kurban inan ki benim köyüme
    Gülabi'nin torunları derler bizlere
    Özü başkadır benim köyümün
    XXX
    Yeşil yeşil meşeleri var dağında
    Meyve ağaçları çiçek açar bağında
    Her çeşit otlar yeşerir toprağında
    Yeşili başkadır benim köyümün
    XXX
    Köyümün kenarından akar çayı
    Kıvrım kıvrım dolanır sular tarlayı
    Unuttum sanma orda olmayı
    Dostluğu başkadır benim köyümün
    XXX
    Yaz gelince çıkarlar yaylaya
    Gurbetçiler hasretle döner sılaya
    Benden selam olsun Aziz Ağa'ya
    Sevgisi başkadır benim köyümün
    İbrahim SEVİNDİK

    KARTAL YUVASI

    Kartal yuvasındaydı
    Gecenin karanlığında.
    Sert bakışlarını saklamadı
    Sabahın ayazında.
    XXX
    Ateş düştü yuvasına birden
    Uçtu göğe doğru aniden
    Avladı çakalları tepelerinden
    Yuvasına döndü yeniden.
    XXX
    Teker teker kardeşlerini saydı
    Birkaçından ses alamadı
    Bütün şanıyla haykırdı
    Sesi bütün dünyada yankılandı.
    XXX
    Yummadı gözlerini hilali için
    Terketmedi yuvasını yıldızı için
    Verdi kanını kırmızısı için
    Türk ordusu yılmaz vatanı için.

    İsmail ŞENER

    HA SENİN HA BENİM
    Seyret doya doya, Güneşi ay'ı,
    Ha senin, Ha benim, Ne fark eder ki
    Kimden esirgeriz, Fani dünyayı,
    Ha senin, Ha benim, Ne fark eder ki
    XXX
    Ne hayaller kurdu bak nice canlar,
    Nice padişahlar, nice sultanlar,
    Mademki yolcuyuz saraylar, hanlar,
    Ha senin, Ha benim, Ne fark eder ki
    XXX
    Akibet belliyken bu telaş niye,
    Şu kısa ömürden kim almış paye,
    İki metre kefen en son sermaye,
    Ha senin, Ha benim, Ne fark eder ki
    XXX
    Vefadan payını almayan dünya,
    Hiç kimseye yaren olmayan dünya,
    Sana da bana da kalmayan dünya,
    Ha senin, Ha benim Ne fark eder ki
    Uğur IŞILAK